Jak zacząć przygodę z edukacją domową? Porady dla rodziców i opiekunów

W każdej rodzinie każde dziecko uczy się inaczej. To jest fascynujące! Mimo, że cel jest ten sam – a jest nim lepsze wykształcenie naszych pociech – metod i dróg dotarcia do niego jest wiele. Jedną z nich – poza oficjalną formą kształcenia – jest edukacja domowa. Jeśli chcesz dowiedzieć się o niej czegoś więcej – przeczytaj ten artykuł. Znajdziesz w nim porady i niezbędne informacje.

Nawet, jeśli Twoje dziecko pozostaje w edukacji szkolnej, Ty – jako rodzic i jego przewodnik – zawsze będziesz dla niego edukatorem. Nie tylko rodzicem. Dlaczego? Bo to Ty wspierasz swoje dzieci w drodze na zawodowy szczyt, dając im szansę na rozwój i dobre wykształcenie. Każdego dnia podejmujesz wiele wyrzeczeń i wysiłków, których efekty będziesz obserwować po latach.

Z wieloma pytaniami Twój maluch przyjdzie do Ciebie. Nie musisz się tego bać. Odpowiadaj szczerze, tak jak myślisz. Wiedzę czerp z fachowej literatury, przewodników, map i podręczników. W końcu fascynacja światem i chęć zdobywania nowych umiejętności są fundamentem nieustannego rozwoju.
 

Od czego zacząć?

Zastanów się DLACZEGO chcesz skorzystać z tej formy kształcenia.

Co Tobą kieruje, jak to na Was wpłynie, czemu chcesz tego spróbować?

Analizując swoją sytuację, możesz wziąć pod uwagę kilka kwestii:

• Pomyśl o Twojej (i Waszej) motywacji – nazwij ją i określ. Unikniesz nieporozumień i świadomie określisz swój cel.

• Rozpisz plusy i minusy takiego rozwiązania – pozwoli Ci to na cały proces spojrzeć z dystansem.

• Zaplanuj przykładowy tydzień lub miesiąc nauki – „poczujesz” jak może wyglądać Wasze życie.

• Porozmawiaj z kimś, kto jest już w edukacji domowej – otrzymasz wskazówki i dodatkowe wsparcie. Rozwiejesz wątpliwości.

• Dogłębnie przeanalizuj swoją sytuację – postaw na realizm i pragmatyzm.

• Zastanów się, czego oczekujesz po takiej zmianie – najlepiej swoje przemyślenia spisz na kartce.

Pamiętaj – nie podpisujesz cyrografu ani nie podejmujesz decyzji na całe życie. W każdej chwili możesz się wycofać. W razie poważnych wątpliwości lub trudności korzystaj z pomocy specjalistów, nauczycieli lub dyrektora placówki, do której przynależą Twoje dzieci.

 

Jak zacząć edukację domową?

 

W Polsce każde dziecko od 6 do 18 roku życia musi się uczyć. Obowiązek szkolny czy przedszkolny może zostać zastąpiony poprzez formę edukacji domowej. Ani rodzic, ani osoba podejmująca się tego zadania nie muszą mieć wykształcenia pedagogicznego (kierunkowego). Jednak, by zacząć swoją przygodę z taką formą nauki, należy spełnić kilka wymogów.

 

Oficjalny system edukacji domowej

Edukacja domowa jest częścią oficjalnego systemu kształcenia. To jedna z form zdobywania wiedzy, na którą musi się zgodzić Dyrektor przedszkola lub szkoły, do której powinno uczęszczać dziecko. Pisemny wniosek można złożyć w dowolnym momencie roku szkolnego albo przed rozpoczęciem kolejnego. To usługa bezpłatna. Kwestie formalne, czas oczekiwania na decyzję, sposób zaliczania semestrów należy uzgodnić z dyrektorem konkretnej placówki.

 

Wraz ze złożeniem właściwie uzupełnionego pisma należy również dostarczyć:

• Opinię z publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

• Oświadczenie o spełnieniu warunków umożliwiających realizację podstawy programowej.

• Zobowiązanie do zdawania rocznych egzaminów końcowych.

 

Zwłaszcza te ostatnie mogą niektórym spędzać sen z powiek. W końcu skąd czerpać wiedzę i pewność, że realizujemy materiał dopasowany do konkretnego etapu kształcenia. Sprawa wydaje się prosta – wystarczy realizować założenia podstawy programowej.

Jak kontrolować podstawę programową?

 

Z reguły rodziny podejmujące edukację domową otrzymują wykaz materiałów, treści i umiejętności, które powinno opanować dziecko na określonym etapie nauki. Zarażając pasją do zdobywania wiedzy, możesz wspierać swoje pociechy poprzez odpowiednie pomoce dydaktyczne czy zajęcia dodatkowe.

Wytyczne dotyczące realizacji podstawy programowej rozpisywane są w przystępny sposób. Poza tym – o czym nie wolno zapominać – kwestie budzące wątpliwości warto rozwiewać. Czasem wystarczy rozmowa z dyrektorem lub specjalistami zajmującymi się edukacją domową. Nie musisz się martwić o formalności. Twoje dziecko zdobytą wiedzę i umiejętności zweryfikuje na corocznych egzaminach.

Co ciekawe – podobno młodzi, uczący się w domach, nie odczuwają silnej presji związanej z ocenianiem. Często możliwość wzięcia udziału w takim egzaminie i odpowiadanie na pytania stanowi dla nich rodzaj festiwalu, na którym mogą pochwalić się i pokazać swoje najmocniejsze strony.

 

Podsumowanie

 

Edukacja domowa jest starsza od ogólnodostępnej, instytucjonalnej formy nauki. Mogą z niej skorzystać wszyscy zainteresowani tym tematem. Pozwala osiągnąć równie zadowalające wyniki w kształceniu młodego pokolenia, jak i tradycyjna szkoła, z której korzysta większość społeczeństwa. To godna zainteresowania, pełna wyzwań i ekscytacji forma uczenia młodych ludzi.

Edukacja domowa nie stanowi ani lepszego, ani gorszego sposobu uczenia się dzieci i młodzieży. Jest jedną z opcji, którą warto wziąć pod uwagę.

Jak myślisz, czy edukacja domowa jest trudna? A może chcesz dowiedzieć się o niej czegoś więcej? Daj znać w komentarzu – chętnie odpowiemy na Twoje pytania i wątpliwości.

 

Zob. https://www.gov.pl/web/gov/uzyskaj-zgode-na-edukacje-domowa